صدای اعتقادت را بر من ویران می کنی که شاید بپذیرم.
اما چیزی نمی شنوم ، درونم برای دفاع آماده است.
در این مدت که نبودم....
می گویند رسیدن به آرامش هدف است باید گفت آرامش تختگاه نوک کوه است آیا کوهنورد همیشه بر آن خواهد ماند ؟ بیشتر زمان زندگی او در پایه و دامنه کوه می گذرد به امید رسیدن به آرامشی اندک و دوباره نهیب دل و دلدادگی به فرازی دیگر
بگذارید بنام انسان زندگی کنیم. بگذارید آنانی که در جست‌وجوی حقیقت
طبیعت بودند و هرگز انسان‌های مشابه خود را اعدام نکردند را بیاد
بیاوریم. ستاره شناسان و شیمی‌دان‌ها هرگز زنجیر آهنین بهم نبافتند،
هرگز حفره‌ی تاریک زندان نساختند. زمین‌شناسان هرگز ابزاری برای شکنجه و
آزار ابداع نکردند. فیلسوفان تئوری‌های حقیقی و حقیقت را با سوزاندن
همسایگانشان به مردم ارائه ندادند. آزاداندیشان و دگراندیشان برجسته فقط
برای نیکی مردمان و انسان‌ها زیسته‌اند. کلیسا همیشه آماده است که ذخائر
بهشت را با نقدینگى روى زمین تاخت بزند. کشیش ها می گویند که آنها به
مردم بخشیدن و خیریه را می آموزند. این طبیعی است. چون آنها با پول مردم
زندگی می کنند. همه ی گداها می آموزند که مردم باید به آنها پول بدهند.
قبول اینکه انجیل وحی شده است تنها بستگی به زودباوری کسی که آنرا
میخواند دارد.
اینکه جمله هایت با "اینکه" شروع شود ، حرف هایت را شاید ها بسازند ، زندگیت وارد شرطی می شود که قسمت صحیحش نابودیست!
مهران
امضا
هنوز هم دلم تنگ می شود
برای محض حرف زدنت
و برای تکیه کلامهایت
که نمی دانستی
فقط کلام تو نبود
من هم به آنها ...
تکیه داده بودم!